Anghelos terrenos

Di tanto in tanto il sig. Mele Giuseppino mette a frutto il suo estro poetico.
Per lui la poesia sarda espressa in ottave è sempre la migliore, quella che rispecchia più genuinamente e fedelmente la tradizione della nostra antica lingua nell’ambito del rimare estemporaneo. Ora, nel suo piccolo, umilmente, vuole rendere omaggio a tutte quelle persone che, nel campo del volontariato e della sanità, spendono le loro energie ed il loro tempo ad assistere e consolare gli ammalati, con profonda carità cristiana. Il compimento s’intitola “Anghelos terrenos”.

ANGHELOS TERRENOS

Cun ‘este normale indistinta
viven in sa terra ‘e sos mortales,
assistin malaidos, da sos males,
chi rendet sa persone senza grinta,
cun amore, passione e dedizione
lis alleviant dolores de ogni chinta.
Anghelos terrenos beneitos
missionarios chi curant sos aflitos.

Una caretza sintzera affettuosa
ch’isfiorada su chitzu sofferente
cuntentat fin’a deus onnipotente
e illuminat sa vida tenebrosa.
Missione santa e competente
chi illepiat dolore a meda tzente.
Ogni malaidu solu e sofferente
bos ringratziat silenziosamente.

Ogni anghelu terrenu est’ispeciale
e dogn’unu, a modu sou, superiore,
ma su votu lu dada su dolore
de su malaidu, chi restat printzipale,
ca est issu su veru promotore
chi zudigat e dat votu finale.
Tue missionariu grande attentu
iscurta sa ‘ogh’e e su lamentu.

Fra tantos chi han collaboradu
sest su pius chi tenzo in cunsidèru,
animu ‘onu e coro sintzeru
fin’à oe ast sempre dimustradu.
Su votu modestu app’assignadu
a chie cun sa fide at ripagadu.
Deus ti mantenzat sanu e forte,
in sa vida tenzast bona sorte.

Pippinu Mele

Lascia un commento

Il tuo indirizzo email non sarà pubblicato. I campi obbligatori sono contrassegnati *


The reCAPTCHA verification period has expired. Please reload the page.